Japonya'nın Klasik Oyun Salonları Yok Oluyor ve Bir Fotoğrafçı Onları Korumak İçin Mücadele Ediyor

Eğer bir avuç bozuk parayı köhne bir dolaba atıp Street Fighter II ya da Virtua Fighter'da saatler kaybettiyseniz, yavaş yavaş yok olan büyüyü zaten biliyorsunuz demektir. Japonya'nın efsanevi oyun merkezleri birbiri ardına kapılarını kapatıyor ve şimdi fotoğrafçı Víctor Alonso, tamamen yok olmadan önce onları yakalamaya çalışıyor.

Alonso, 2023 yılında bir ay boyunca Japonya'yı dolaşarak nostaljinin o altın, titrek ışığının peşinden gitti. Sonuç mu? The Last Game Centers, her biri zaman içinde donmuş 25 inanılmaz oyun salonunu içeren bir fotoğraf kitabı.

Kitap ilk olarak İspanyolca ve Japonca olarak yayınlanmış olsa da, büyük bir haber var: Los Angeles'ta && Gallery'de 5 Mayıs'a kadar sürecek tam bir sergi açıldı. Daha da iyisi, sonunda kitabın İngilizce versiyonunu da çıkarmayı planlıyorlar!

"En büyük ya da en ünlü oyun salonlarını değil, ruhu olan ve hala açık olanları arıyordum."

Alonso bir e-posta röportajında şunları söyledi.

"Eğer bir oyun merkezi 'bir dönemin sonu' havasına sahipse, doğrudan listeme girerdi."

Alonso'nun yolculuğu sadece fotoğraf çekmekle ilgili değil, anıları korumakla da ilgiliydi. Yarı terk edilmiş binalardan çıkan eski memurlardan, geceleri vızıldayan eski ışıklardan ve bir zamanlar genç rakiplerin bağırışlarıyla yankılanan boş alanlardan bahsediyor. En sevdiği kare? Yarı unutulmuş "Game in Rido" atari salonunun dışında duran bir adam - tamamen yalnız, ama bir şekilde hala bütün bir dönemin kalp atışlarını taşıyor.

Bunda ham bir şeyler var. Son bir şey.

Ve üzücü kısmı?

"İki yıl sonra, belgelediğim atari salonlarının 1/4'ü çoktan kapanmış ya da yok olmuş durumda."

Alonso itiraf etti.

Hikayeyi Canlı Tutmak İçin Mücadele

Orijinal kitap neredeyse tükenmiş olsa da, hayal edilen "Black Label" baskısı Kickstarter fon hedefine ulaşamadı. Bu versiyon daha da büyük olacak, ekstra fotoğraflar, sahne arkası notları ve yeni yansımalar içerecekti.

Ama henüz umudunuzu kaybetmeyin. Alonso yayıncısı Héroes de Papel ile birlikte, özellikle Japonya dışında İngilizce versiyon için yalvaran tüm hayranlar için, bunu gerçekleştirmenin başka bir yolunu bulmak için çalışmaya devam ediyor.

"Neredeyse her hafta dünyanın dört bir yanındaki insanlardan bunu isteyen mesajlar alıyorum ve bu hikayeyi bir dolaba bozuk para atıp bir kıvılcım hisseden herkese ulaştırmak istiyorum."

dedi.

Fiziksel atari salonlarının büyüsünü hala önemseyen bir kitle olduğu açık - bu anıların kaybolup gitmesine izin vermeyi reddeden bir topluluk.

Bağlam: Atari Salonları Neden Önemlidir?

Japon atari salonları, insanların genellikle fark ettiğinden daha büyük bir kültürel etkiye sahip olmuştur. Rekabetçi e-spor sahnelerinin doğuşundan (ilk Street Fighter turnuvaları gibi) tüm nesillerin sosyalleşme ve rahatlama biçimlerini şekillendirmeye kadar, atari salonu sadece bir eğlence değil, bir yaşam biçimiydi.

Street Fighter II, DDR, Virtua Fighter ve sayısız diğerleri gibi oyunlar, oturma odalarına ve çevrimiçi liderlik tablolarına hakim olmadan çok önce dumanlı Japon oyun merkezlerinde manevi evlerini buldular.

Bugün bile, Tokyo'daki Mikado gibi yerleri ziyaret ederseniz, sıkı oyuncuların hala çevrimiçi her şeyden daha gerçek hissettiren yerel turnuvalar için toplandığını göreceksiniz.

Japonya'nın Oyun Salonları Büyüklerle Nasıl Yarışıyor?

Bu jetonlu oyun dünyasının bazı Batılı deneyimler karşısında nasıl durduğunu merak ediyorsanız, video oyun salonlarının tarihinin derinlere indiğini ve genellikle Time Crisis, House of the Dead ve hatta ilk VR deneyimleri gibi klasik deneyimlerle birlikte sıralandığını hatırlamakta fayda var.

Hazır konu nostaljiden açılmışken, sevilen Battlefield oyunlarının küçük bir sıralamasını da burada bulabilirsiniz:

The Last Game Centers gibi projeler nostaljiyi yakalamaktan çok daha fazlası. Tamamen yok olmadan önce gerçek, fiziksel, kültürel bir anı koruma girişimleridir. Her şeyin hızla internete kaydığı ve eski mekanların kapandığı bir çağda, birilerinin gerçekten altın bir çağın son kalıntılarını belgelediğini bilmek rahatlatıcı.