Anno 117: Pax Romana İncelemesi - Hırslı Bir Antik Şehir Kurucu

Anno 117: Pax Romana Review, güçlü bir kurgu ve titiz bir zanaat anlayışının avantajıyla tartışmaya giriyor. Roma yönetiminin ritimleri, kıyı ticareti ve sosyal hiyerarşinin kademeli olarak katmanlaşması ile şekillenen bir şehir kurma oyunudur. Ayrıca tarihi strateji oyunlarına yönelik beklentilerin değiştiği, oyuncuların bir zamanlar yalnızca cazibeye dayanan sistemlerden hem netlik hem de derinlik talep ettiği bir noktada ortaya çıkıyor. Ubisoft'un Roma'nın nüfuzunun zirvesini ele aldığı oyun, ölçek, hassasiyet ve sessizce ifade edilen görsel kimliğiyle dikkat çekerek bu talebi güvenle karşılıyor.

Oyun hakkındaki incelemesi bu raporun belkemiğini oluşturan Leana Hafer'in (IGN) çalışmasıyla bakıldığında resim daha net bir şekilde ortaya çıkıyor. Hafer'in incelemesi, Anno 117'nin serinin güçlü yanlarını geliştirirken bazı bilindik pürüzleri de -silemese de- nasıl yumuşattığının izini sürerek, oyunun başarıları ve sınırları hakkında ayakları yere basan bir okuma sunuyor.

Açılış saatleri iyi prova edilmiş bir modeli takip ediyor: mütevazı araziler, özgür insanların evlerinin gevşek bir dağılımı ve günlük malzemeleri tedarik eden erken üretim zincirleri. Özgür insanlarla başlama kararı, dikkatleri köleliğin tarihsel kurumuna komşu sınıfa kaydırarak etrafından dolaşsa da, yerleşime belirli bir sosyal doku kazandırıyor. Vatandaşlar ekonomik basamakları tırmandıkça, talepleri de Akdeniz'e uzanan bir lezzetler, lüksler ve prestij malları ağına dönüşür.

Şehrin büyüme coğrafyası, oyunun yer duygusunu şekillendirmeye yardımcı olur. Yüksek statülü yapılar - tiyatrolar, tapınaklar, ana hatları hala arkeolojik alanlara bağlı olan bina türleri - yakındaki konutları çekerken, daha faydacı çalışma alanları düşük gelirli bölgeleri kenara doğru itiyor. Bu zıtlık şehrin doğal topografyasını oluşturuyor ve nüfus arttıkça da netliğini koruyor. Yollar, binaların etkisini doğrudan ve okunabilir bir şekilde artırarak altyapıyı prosedürel olmaktan ziyade sonuçsal hissettiriyor.

Bu etki, kamera sokak seviyesine indiğinde en güçlü halini alıyor. Harita boyunca küçük vinyetler ortaya çıkıyor: gölgeli şeritler boyunca mal taşıyan vatandaşlar, lavanta tarlalarına bakan çiftçiler, güvertelerinde düzgünce istiflenmiş varillerle rıhtıma süzülen gemiler. Karakter modelleri ara sahnelerde yetersiz kalsa bile çevre çalışmaları sürekli olarak keskin. Dudak senkronizasyonu sorunları bazı sahneleri daha eski bir animasyon nesline geri çekiyor ve dünyanın cilası ile hikaye anlatıcılarının ifadeleri arasında bir uyumsuzluk yaratıyor.

Harita Latium'un ötesine genişlediğinde belirleyici bir değişim meydana geliyor. Daha soğuk ve sert olan Albion, tanıdık Roma temelini karmaşıklaştıran yeni malzemeler ve kültürel kararlar sunuyor. Kelt geleneklerini sürdürme veya yeni topraklarınızı tamamen Romalılaştırma seçimi görsel bir geçişten daha fazlasıdır. Her bir yol üretim zincirlerini, sosyal istikrarı ve uzun vadeli verimliliği etkiler. Yaklaşımları karıştırmak, ödün vermek yerine anlamlı kombinasyonlar üretir ve aksi takdirde yapılandırılmış bir ilerlemede deneyime yer açar.

Oyunun gerçek ağırlığı ticaret sistemine dayanıyor. Anno lojistiği her zaman bir drama kaynağı olarak kullanmıştır ve Pax Romana da bunu tasarımının omurgası olarak ele alıyor. Üretim zincirleri adalar, bölgeler ve sefer haritasının tüm genişliği boyunca uzanıyor. Gemiler her rotaya manuel olarak atanmalıdır, bu da hareketlerini soyutlamak yerine okunaklı hale getirir. Hayati bir mal geciktiğinde, sonuçları ekonomide gözle görülür bir şekilde dalgalanıyor.

Hafer'in peynirin uzak bir adadan yönlendirilmesi örneği, sistemin küçük, uzmanlaşmış ileri karakolları daha büyük, daha karmaşık merkezleri beslemek için nasıl teşvik ettiğini yansıtıyor. İkincil bir depo veya balıkçılık temelli bir hazırlama noktası oluşturmak tedarik hatlarını kısaltıyor ve talebi dengeleyerek dünyanın senaryo tetikleyicilerinden ziyade yapısal seçimlere yanıt verdiği hissini güçlendiriyor. Arayüz, ağ yoğunlaştığında bile bunu yönetilebilir kılıyor.

Deniz savaşları da aynı netlikten faydalanıyor. Savaşlar hantal olmadan ağırdır ve gemiler tahrik araçlarına göre davranır. Kürekle çalışan gemiler daha agresif bir şekilde dönerken, yelkenle çalışan gemiler sıkı manevralar sırasında hesaba katılması gereken bir momentum taşıyor. Korsanlar zamanla tırmanışa geçerek eskort filolarına anlamlı bir yatırım yapılmasını zorunlu kılar. Bu, oyunun tarihsel çerçevesinin mekanikleriyle doğal bir şekilde örtüştüğü alanlardan biridir.

Kara savaşı etkileyici olmaktan ziyade işlevseldir. Birim listesi sınırlı, ancak karşılaşmalar bazen strateji yan modlarına eşlik eden içi boş hissinden kaçınıyor. Çatışmaları denizde çözmeyi tercih eden oyuncular bunu yapabilir, ancak kara çatışmaları en azından kaba kuvvetin kaçınılmaz hale geldiği anlar için uygulanabilir bir alternatif sunuyor.

Diplomasi, İmparatorun varlığından bir miktar doku kazanmasına rağmen dar kalmaya devam ediyor. İlişki asimetriktir: onunla geleneksel anlamda pazarlık yapamazsınız, ancak değişen talepleri ve beklentileri geniş bir lehte veya aleyhte yay belirler. Son derece olumlu ya da olumsuz tutumlar, Konsül seçilme onuru ya da Sezar gibi figürlerin tarihsel aşırılıklarını yansıtan daha isyankâr bir yol aracılığıyla güçlü sonuçların kilidini açar. Bu karmaşık bir diplomatik ağ değil, ancak kampanyaya belirgin bir siyasi akım kazandırıyor.

Hikaye kampanyasının kendisi on saatten az sürüyor ve genişletilmiş bir giriş işlevi görüyor. Ana cazibe merkezi olmaya devam eden kum havuzunu gölgede bırakmadan tonu ve riskleri tanımlıyor. Kenanlı danışman Ben-Baalion gibi karakterler oyuna renk katarken, Marcus'un geleneksel seçim, Marcia'nın ise komik-kaotik muadili olduğu ikili kahraman kurgusu da anlatıya çeşitlilik katıyor. Yine de senaryo geride bırakılmak üzere tasarlanmış. Sonsuz mod, tasarımın çiçek açtığı yerdir ve geniş bir zorluk seviyesi yelpazesi, rakip valiler ve açık uçlu inşaat hedefleri sunar.

Rakip valiler öngörülemezlik katıyor, ancak şehirleri bazen oyuncunun mantığından kopan şekillerde davranıyor. Yöntemleri tutarsızdır, ancak öngörülemeyen komşuların varlığı haritaya ara sıra bir rekabet sarsıntısı verir. Ticaret ortakları olarak işlev gördüklerinde, diplomatik boşlukları tamamlamaya yardımcı oluyorlar.

Oyunun en zayıf halkası eski bir halka: serinin oyun sonu ekonomilerindeki basamaklı başarısızlık eğilimi. Büyük şehirler kırılgandır ve üretimin düşmesi ya da işgücü dağılımının değişmesi halinde ani çöküşlere açıktır. Hafer, bir şehrin koruyucu tanrısının değiştirilmesinin tarımsal bonusların yok olmasına ve nüfusun geri dönüşü olmayan bir şekilde düşmesine neden olduğu bir ana dikkat çekiyor. Bu, sistemin ne kadar hassas olabileceğinin ve tek bir yanlış adımın yeniden başlatmayı ne kadar kolay zorlayabileceğinin altını çiziyor. Öte yandan, nakit rezervleri kaybolan malları satın almaya yetecek kadar güçlü ise ticaret genellikle bu etkiyi hafifletebilir.

Bu hayal kırıklıklarına rağmen, Pax Romana uzun süreler boyunca ilgi çekici olmaya devam ediyor. Sistemleri ilgiyi sürdürmek için yeterli gerilimle birbirine kenetleniyor ve görsel sunum uzun süreli gözlemi davet ediyor. Tarihi bir kurucunun eğitici taslağını, oyuncuların bu türden beklediği yaratıcı özgürlükle dengeliyor. Kampanya esas olarak bir önsöz görevi görebilir, ancak sonsuz mod uzun ömürlülüğü ve esnek yapısı ile farkı emer.

Birlikte ele alındığında, Anno 117 net bir kimliğe sahip bir şehir kurucudur. Formu yeniden icat etmiyor, ancak onu güvenle rafine ediyor. Detaylara gösterdiği özen, iyi organize edilmiş ticaret simülasyonu ve sağlam denizcilik katmanı onu kalabalık bir alanda öne çıkarıyor. Oyun önemini abartmak için asla zorlanmıyor; istikrarlı ustalık ve bilinçli tempo ile zeminini kazanıyor.

Anno 117: Pax Romana PC'de (Steam) oynanabilir.