No Man's Sky Oyuncusu Hayal Edilebilecek En Kötü Gezegende Tek Başına Öldü

No Man's Sky Oyuncusu Hayal Edilebilecek En Kötü Gezegende Tek Başına Öldü

Sekiz yıl önce No Man's Sky bir şakaydı. Fazla abartılmış, yetersiz teslim edilmiş ve lansmanında kesinlikle yerden yere vurulmuştu. Günümüze geldiğimizde ise oyun dünyasındaki en iyi geri dönüş hikâyelerinden biri olduğunu görüyoruz. Hello Games, Frontiers, Outlaws ve Relics gibi devasa güncellemeleriyle çorak bir hayal kırıklığını gerçekten canlı hissettiren özelliklerle dolu bir evrene dönüştürmeyi başardı.

Ancak bazen fazla canlı olmak orijinal havayı öldürür. İlk günler olması gerektiği gibi yalnız, tuhaf, sessiz ve uzamlıydı. Artık yapacak o kadar çok şey var ki, dingin izolasyon mekaniklerin, yük gemilerinin ve yoldaşların altına gömülmüş gibi hissedilebilir.

Spirited_Ad3028, hayal edilebilecek en şiirsel cehenneme düşen bir permadeath oyuncusu.

Spirited_Ad, "permadeath kaydımda yanlış gezegene inmişim," diyor. "Her yönden derin okyanuslarla çevrili küçük bir kaya sütununun üzerindeyim. Fırlatma yakıtım bitti ve hiç ferritim yok. Zehirli hava beni öldürmeden önce geminin dışında sadece birkaç saniye hayatta kalabilirim - ve zehirli fırtınalar birkaç dakikada bir dev dalgalar getirerek geliyor."

İşte bu kadar. Artık onun dünyası bu: tek bir kaya, şimşekli fırtınalar, zehirli gökyüzü ve sıfır kaynak. Azgın bir uzaylı denizinin ortasında gerçek bir kıyamet sütunu.

Reddit'te bir klip yayınladı. Karakteri sadece kokpitte oturuyor, dalgalar çarparken ve şimşekler çakarken pencereden kaosun ortaya çıkışını izliyor. Müzik yok, arayüz karmaşası yok, sadece fırtınanın sesi var. En kötü şekilde bile çok güzel.

"Tek yapabildiğim gemimde oturmak, şimşekleri izlemek ve oksijenimin bitmesini beklemek."

Gönderi sinirlere dokundu. Oyuncular sempati, kurtarma planları ve felsefi yorumlarla akın etti. Bazıları onu kurtarmak istedi - içeri dalmak, ferrit getirmek, uzay soygunu tarzı bir çıkarma yapmak. Diğerleri ise hayır, bırakalım olsun dedi. Mutlu bir sonla mahvedilemeyecek kadar mükemmel ve sinematik.

Sean Murray'in kendisi de aynı fikirde. Hello Games'in kurucusu X'te (eski adıyla Twitter) klibi yeniden yayınladı ve kader mahkûmu yolcuya sessiz bir selam verdi. No Man's Sky topluluğunda efsane statüsüne ulaştığınızı böyle anlarsınız.

İşin komik tarafı? Bu olay lansmanda olsaydı kimsenin umurunda olmazdı. Oyun çok bozuk, çok boştu. Ama şimdi, bunun gibi anlar nadiren yaşanıyor, hatalar ya da eksik özellikler tarafından değil, bir oyuncunun hatasının evrenin acımasız kayıtsızlığıyla çarpışması sonucu ortaya çıkıyor.

İşte sihir bu.

Tüm yamalara, cilalara ve pelüş içeriğe rağmen No Man's Sky'ın altında hala uzayın o soğuk kalbinin attığını hatırlatıyor. Her şeyi bir kenara bıraktığınızda, bu hala çok büyük bir yerde çok küçük olmakla ilgili bir oyun.

Bu oyunun ne kadar ilerlediğini unuttuysanız, işte size hızlı bir geçmiş kontrolü:

• 2016: Lansman felaketi. Aşırı vaat edilen özellikler, çok oyunculu oyun yok, yapacak neredeyse hiçbir şey yok.
• 2018: SONRAKİ güncelleme. Multiplayer gelir. Oyun tamamlanmış hissettirmeye başlar.
• 2019-2024: Düzinelerce güncelleme VR, su altı keşfi, yaşayan gemiler, yoldaşlar, filo yönetimi ve daha fazlasını ekler.
• 2025: Hâlâ hayatta, hâlâ gelişiyor ve hâlâ hiçliğin ortasındaki fırtınalı bir kayanın üzerinde varoluşsal dehşet yaratabiliyor.

Spirited_Ad'in hikayesini çarpıcı kılan da bu. Bu bir senaryo değildi. Bir böcek değildi. Bu 18 kentilyon gezegenden biriydi. Sadece en kötüsü oldu. Çıkış yok. Ferrit yok. Merhamet yok.

Kanonlaştırılması gereken türden bir son. Bu kayanın galaktik haritada işaretlenmesine izin verin. Bırakın oyuncular ziyaret etsin ve haraç bıraksın, yeter ki bir kurtarma gemisi getirmeyin. O an zaten mükemmel sonunu buldu.

No Man's Sky bu dengeyi koruduğu için yeterince övgü almıyor. Her sevimli güncellemede, hala hata yapabileceğinizi ve uzayda tek başınıza ölebileceğinizi hatırlatan sessiz bir hatırlatma var. Ve bazen, böyle bir oyundan gerçekten istediğiniz tek şey budur.

Siz, geminiz ve kimsenin gelmeyeceğini bilmek.