Sevkiyat Morali Tartışması Oyuncuların Süper Kahraman Anlatısını Nasıl Şekillendirdiğini Vurguluyor

Dispatch morali, milyonlarca oyuncunun oyunu tamamlaması ve anlatısını beklenmedik bir şekilde yumuşak bir yola yönlendirmesinin ardından AdHoc Studio'da odak noktası haline geldi. Sekiz bölümden oluşan süper kahraman draması, geniş bir tepki yelpazesine uyum sağlayacak şekilde tasarlandı ve net bir model ortaya çıkardı: çoğu oyuncu Robert'ı kibar, sabırlı ve neredeyse hiç şaşmadan düşünceli tuttu, o an daha keskin seçimlere izin verdiğinde bile.

Yayınlandığı süre boyunca iki milyondan fazla kişi Dispatch'i oynadı ve sayısız dallanma yolu, kaçırılan sahneler ve nadir varyantlar üretti. Polygon, anlatı yönetmeni Pierre Shorette ve yaratıcı yönetmen Nick Herman'a hangi istatistiklerin kendilerini en çok şaşırttığını sorduğunda, ikili her önemli kararı kesen bir eğilime işaret etti. Oyuncular, ekibin hikayenin içine yerleştirdiği sınırları test etmediler. Güvenli bir şekilde ve kibarca oynadılar.

Shorette, "İnsanlar çoğu zaman en sıkıcı şeyi seçerler," diyor. "Herkes kibar olmak istiyor, çoğu zaman biz de onlar için eğlenceli tutmaya çalışıyoruz. Pek çok seçim beni hayal kırıklığına uğrattı." - Pierre Shorette

Ekip, özellikle Robert hiçbir zaman boş bir sayfa olarak yazılmadığı için, nazik ve yıpratıcı kararlar arasında daha eşit bir dağılım bekliyordu. Net bir kişiliği, mizah anlayışı ve gerilimi azaltma içgüdüsü var. Oyuncunun görevi onu yeniden yazmak değil, ona rehberlik etmektir ve aradaki fark önemlidir. Shorette, Dispatch'in oyuncunun doğrudan bir yansıması olarak değil, tanımlanmış sınırlar içinde rol yapma için tasarlandığını vurguladı.

"Robert bir karakter," diyor Shorette. "Robert olarak rol yapıyorsunuz ve bu bazı insanları kızdıracak ama bu sizinle ilgili değil. Bu seninle ve Robert'la ilgili, senin bu tip bir insan olarak rol yapmanla ilgili." - Pierre Shorette

Herman, kabul edilebilir davranış aralığının her zaman çoğu oyuncunun fark ettiğinden daha geniş olduğunu da sözlerine ekledi. Dördüncü bölümde Robert'ın Sarışın Blazer Mandy'nin bir randevuya hazırlanmasına yardım ettiği sahne bunun en önemli örneği. Sahne oyuncuya onu cesaretlendirme, görmezden gelme ya da kaba bir yorum yapma seçeneği sunuyor. İzleyicilerin Mandy'ye yönelik uzun süredir devam eden şüphelerine rağmen, ki bu şüphe genellikle türün genel sinizmiyle daha da güçleniyor, ezici çoğunluk yine de nezaketi seçti. Bu çelişki geliştiricileri hem eğlendirdi hem de kafalarını karıştırdı. Herman, oyuncuların yayınlarda cesurca konuştuklarını, ancak baskı altında güvenli cevaplara geri çekildiklerini belirtti.

Herman gülerek, "Yayında büyük bir oyundan bahsediyorsunuz ve sonra fırsat bulduğunuz anda sıkıcı bir şey yapıyorsunuz," diyor. - Nick Herman

Polygon'un raporu, bu örüntünün oyunun geneline nasıl yayıldığını vurguluyor. Oyuncular başlangıçta Golem'e sert bir şekilde karşılık verebilir, taşkınlıklarından sonra onu bir toplantıdan çıkarabilirlerdi. Bunun yerine, çoğu barışı korudu. Bu yol, Robert'ın kendini ortaya koyduğu ve Golem'in bir sonraki vardiya boyunca somurttuğu alternatif bir sahneyi engelliyor. Benzer boşluklar oyunun romantik bölümlerinde de ortaya çıkıyor. Birçok oyuncu hikayedeki her romantik sonucu reddedebileceklerini ya da Invisigal'in hikayesinin bir öpücük olmadan gelişmesine izin verebileceklerini fark etmedi. AdHoc, Invisigal'in yörüngesini tek bir romantik dönüm noktası değil, destek, iş atamaları ve pratik seçimlerle şekillenen gelişen bir kişisel yolculuk olarak yapılandırdı.

Geliştiriciler ayrıca tasarımın bu sonuçları nerede şekillendirdiğini de kabul ettiler. Mandy, Invisigal'den daha az sıklıkta ortaya çıkıyor ve bazı oyunculara bir temelli ve bir uzak ilişki bırakıyor. Shorette ve Herman bu dengesizliğin halkın Invisigal'e olan bağlılığına ve Blonde Blazer'a olan güvensizliğine katkıda bulunduğunu söyledi. Bazı yapısal sorunlar şu anda düzeltilemeyecek kadar derin olsa da, şans verildiğinde bunu düzelteceklerini söylediler.

Dispatch'in sonucu, ikinci bir sezon belirsizmiş gibi inşa edildi. Ekip "gemileri yak" mantığını benimsedi ve gelecek hikayeler için kapıyı açık bırakırken temel soruları yanıtlayan bir final hazırladı. Bu şansı yakalayıp yakalayamayacakları henüz belli değil ama Dispatch'in moraliyle ilgili konuşmalar, izleyicilerine meydan okumak için hala bir alan gördüklerini gösteriyor. Umutları, gelecek sezonda daha fazla oyuncunun kendi konfor alanlarının dışına çıkması.

Ayrıca okuyun, Dispatch İncelemesi: AdHoc Studio'nun Epizodik Süper Kahraman Komedisi Kaos, Mizah ve İnsancıllığı Dengeliyor - ilk bölümlerin tüm diziyi şekillendiren tonu, mizahı ve ayakları yere basan karakter çalışmasını nasıl oluşturduğuna daha yakından bir bakış.