Uyumayı Reddeden Bir Şehirde Uyanık Uyku İncelemesi

Sleep Awake, psikolojik korku alanına yorgunluk, kaybolma ve korku üzerine kurulu bir önermeyle giriyor. Sleep Awake, oyuncuları dinlenmenin ölümcül hale geldiği ve bilinçli kalmanın geriye kalan tek savunma olduğu çökmekte olan bir dünyaya yerleştiriyor. Eyes Out tarafından geliştirilen ve Blumhouse Games tarafından yayınlanan oyun, geleneksel korku temposundan ziyade rüyaların mantığına yaslanıyor ve yarı gerçek ve sürekli istikrarsız hissettiren bir şehir sunuyor.

Claire Lewis'in Polygon 'daki incelemesi oyunun durumunu vurguladığı için teşekkürler, Sleep Awake ile ilgili kamuya açık konuşmaların çoğu, sistemlerinin ve hikayesinin rekabet etmek yerine birbirlerini nasıl güçlendirdiğine odaklandı. Lewis'in incelemesi, oyunun sadece estetik bir deneyim olarak değil, aynı zamanda uzun süreli uyku yoksunluğunun oynanabilir bir yansıması olarak an be an nasıl işlediğine dikkat çekiyor.

Oyun, Dünya'da kalan son şehir olan The Crush'ta geçiyor. Bunun dışındaki her şey, insanların uykuya daldıklarında yok olmalarına neden olan ve The Hush olarak bilinen bir fenomene yenik düşmüştür. Sonuç, paranoya ve çaresizliğe itilmiş bir nüfus. Vatandaşlar uyanık kalmak için acıya, elektriğe, uyuşturucuya ve doğaçlama ilaçlara güveniyor. Uyku artık iyileşmek için değildir. Silinmek içindir.

Oyuncular, ailesinin dairesinde yalnız yaşayan genç bir kadın olan Katja'yı takip ediyor. Annesi ölmüştür. Babası, The Swell olarak bilinen büyük bir selin ardından ortadan kaybolmuştur. Küçük erkek kardeşi Bo, Katja'nın onu uyanık tutma çabalarına rağmen The Hush'ta kaybolmuştur. Katja, evinin bakımını yaparak, uyku önleyici infüzyonlar hazırlayarak ve zihni çoktan kayıp gitmekte olan büyükannesi Amma'ya tentürler götürerek hayatta kalır.

"Bo'nun bir fotoğrafı, yanan dört mum ve duvara karalanmış 'UYUYAMIYORUM' sözcüklerinden oluşan küçük bir tapınak."- Claire Lewis

Sleep Awake yavaşça açılıyor ve oyunculardan Katja'nın giderek artan yorgunluğuyla savaşırken rutin görevleri yerine getirmelerini istiyor. Bu ilk bölümler oyunun ritmini oluşturuyor. Zaman bulanıklaşıyor. Basit eylemler ağır geliyor. Arayüzün kendisi yorgunluğu yansıtıyor ve oyuncuları Katja'nın uykuya dalmasını aktif olarak engellemeye zorluyor. Katja ne kadar uzun süre uyanık kalırsa, dünya o kadar az istikrarlı hale geliyor.

Uyku yoksunluğu bir metafor olarak ele alınmıyor. Mekanik ve görsel bir itici güç. Halüsinasyonlar yavaş yavaş ortaya çıkar. Sesler kimsenin durmadığı yerde yankılanır. Şekiller görüşün sınırında hareket eder. Katja algıyı kıran mikro uykular yaşar ve oyun bu anları gerçekliği uyarı vermeden çarpıtmak için kullanır. Etki kafa karıştırıcı ama kontrollü, dehşetini tanınabilir semptomlara dayandırıyor.

Görsel olarak, Sleep Awake büyük ölçüde stilize FMV sekanslarına ve agresif görsel bozulmaya dayanıyor. Yorgunluk derinleştikçe renkler kayıyor, dokular dalgalanıyor ve ortamlar tutarlılığını kaybediyor. Bu sekanslar tek başına bir gösteri olarak var olmuyor. Katja'nın artık duyularına güvenmediği ve oyuncunun da güvenmemesi gerektiği fikrini pekiştiriyorlar. Robin Finck'in müziği bu yaklaşımı destekliyor, ritmik kancaları asla rahatlığa yerleşmeyen yıpratıcı tonlarla harmanlıyor.

Oynanış minimal düzeyde kalıyor. Deneyimin büyük kısmını hareket ve gözlem oluşturuyor. Ara sıra gizlilik bölümleri, Katja'yı doğrudan yüzleşemeyeceği düşman figürlerle karşı karşıya getirerek yavaş tempoyu kesintiye uğratıyor. Bu bölümler gergin ama dengesiz. Ortamlar daralıyor, ışık düşüyor ve düşmanlar oyuncuyu çok az hata payıyla tespit ediyor. Bir kez tespit edildikten sonra kaçış güvenilmez ve ölüm, yeniden yüklemeyi geciktiren uzun ara sahneleri tetikliyor. Tekrarlar bu sekansların gerilimden ziyade cezalandırıcı hissettirmesine neden oluyor.

Bu hayal kırıklıklarına rağmen oyun, dünya inşası sayesinde ivmesini koruyor. The Crush'ı yöneten kurallar tuhaf ama tutarlı hissettiriyor. Uyku karşıtı infüzyonlar ritüelleştirilmiş arınma gerektiriyor. Su havaya yükselir ve kullanılmadan önce renk değiştirir. Hush'ın kurbanları arkalarında insan şeklinde su birikintileri bırakıyor. Katja onlara şarkı söylediğinde, kısa süreliğine yeniden canlanırlar ve tekrar çökmeden önce bir çığlık atarlar.

"Amma uyanık bir uykuya daldı."- Claire Lewis

Bu anlar imkânsızın ne kadar normalleştiğinin altını çiziyor. Katja ritüelleri ya da fiziği sorgulamıyor. Uyum sağlıyor. Şehir, gerçek dışı olanın rutin olduğu bir durumda var oluyor ve oyun, oyuncuların bu mantığı sürekli açıklama yapmadan kabul etmelerine güveniyor.

Sleep Awake sadece belirsizlikle sonlanmaktan kaçınıyor. Yorumlama deneyimin bir parçası olmaya devam ederken, son perde daha önce ortaya atılan birçok soruya somut yanıtlar sunuyor. Anlatı, gerçeküstü yolculuğunu duygusal ve tematik bir çözüme dayandırarak geri çekilmek yerine niyetle kapanıyor.

Filmin gücü bütünlüğünde yatıyor. Mekanikler, görseller ve anlatı aynı fikri güçlendiriyor: uzun süreli uyanıklık gerçekliği aşındırıyor. Sleep Awake, kendi hızında ilerlemeye ve sert tasarım tercihlerine tahammül etmeye istekli oyuncular için, ekran karardıktan uzun süre sonra bile akılda kalan farklı bir psikolojik deneyim sunuyor.

Sleep Awake Steam üzerinden PC'de oynanabilir.