King Of Meat - Parlak ve Kısa Süren Çok Oyunculu Bir Gösteri

King of Meat İnceleme kapsamı, kendini saniyeler içinde satan bir oyunla başlıyor. Şiddet dolu bir fantezi oyun şovu olarak çerçevelenmiş dört oyunculu bir PvE zindan tarayıcısı, özellikle de gösteriş peşinde koşan işbirlikçi oyunlarla dolu bir pazarda kolay bir sunumdur. Glowmade tarafından geliştirilen King of Meat, üçüncü şahıs hack-and-slash savaşını platform zorluklarıyla harmanlıyor, kaotik enerjiye ve eğlenceyi yönlendirmek için paylaşılan başarısızlığa dayanıyor. Kısa bir süre için işe yarıyor. Erken saatlerde gürültülü, zaman zaman eğlenceli zindan koşuları sunuyor ve grup oyununa göre ayarlanmış gibi hissettiriyor. Sorun, King of Meat'in ilk bakışta ne olduğu değil, yenilik kaybolduğunda bu yüzeyin altında ne kadar az şeyin oturduğu.

Temel deneyim, tek başınıza ya da en fazla üç oyuncuyla birlikte zindan koşmaya odaklanıyor. Her koşu, performansı onay derecelendirmeleri ve ganimetle ödüllendiren görünmeyen bir seyirci için sahnelenen kurgusal bir televizyon ölüm sporunun bir bölümü olarak ele alınıyor. Çerçeve net ve hızlı bir şekilde kurulmuş, ancak bunun ötesinde çok az şey yapıyor. Sürekli bir anlatı itkisi, gelişen bir risk yok ve merkez alandaki satıcılar veya meydan okuma izleyicileri olarak işlevlerinin ötesinde gelişen hiçbir karakter yok. Gösteri teması, yapıdan ziyade set giydirmeye dönüşüyor ve ivme olmadan lezzet sunuyor.

Çatışma her zindanın bel kemiğini oluşturuyor, ancak nadiren dikkat gerektiriyor. Saldırılar basit, düşmanlar tahmin edilebilir şekilde davranıyor ve silah çeşitliliği sınırlı. Farklı silah türleri aynı temel girdileri paylaşıyor, bu da onları kimlik ve ağırlıktan yoksun bırakıyor. Anlamlı bir ustalık eğrisi, öğrenme sistemleri veya oyunu rafine etme duygusu yok. Karşılaşmalar, karar vermek yerine tekrarlanan düğmelere basma yoluyla çözülüyor ve zorluk, ilerlemeden bağımsız olarak sabit kalıyor. Sonuç, etkileşimi artırmadan alanı dolduran bir savaş.

Platform daha iyi değil. Hareket gevşek, zıplamalar hassas değil ve zamanlamaya dayalı zorluklar nadiren başlangıç zorluğunun ötesine geçiyor. Sallanan bıçaklar, sivri uçlu çukurlar ve çöken platformlar gibi tehlikeler sık sık ortaya çıkıyor, ancak işlevleri düzinelerce oda boyunca aynı kalıyor. Başarısızlık genellikle zorlu seviye tasarımından ziyade garip fizik veya yanlış okunan aralıklardan kaynaklanıyor. Zamanla oyuncular tepki vermeyi bırakıp hareketleri yapmaya başlıyorlar ki bu da tekrar üzerine kurulu bir oyun için sorun teşkil ediyor.

İlerleme, performansa bağlı kilit açma, kozmetik ödüller ve küçük oyun avantajları sunarak tekrarlanan koşuları teşvik etmek için tasarlanmıştır. Uygulamada, ilerleme eğrisi oyunun çeşitlilik eksikliğini ortaya çıkarıyor. Zindan hedefleri sığ bir havuzdan çekiliyor ve oda tipleri minimum çeşitlilikle tekrar ediyor. İster savaş ağırlıklı düzenler, ister bulmaca odaları veya karma zindanlar seçilsin, deneyim hızla birbirine yaklaşıyor. Birkaç saat sonra, çoğu oyuncu mod veya zorluktan bağımsız olarak King of Meat'in sunduğu her şeyi görmüş olacak.

İlk tanımlamalarda sıklıkla kullanılan Fall Guys ve Dark Souls karşılaştırması, oyun altında geçerli değil. King of Meat, Fall Guys'ı tanımlayan fiziksel netlik ve artan zorluktan yoksundur ve Dark Souls ile ilişkili kasıtlı savaş tasarımının hiçbirini sunmaz. Bunun yerine, farklı bir dönemi hatırlatıyor. Oyun, geliştiricilerin derinlik veya uzun ömürlülüğe tam olarak bağlı kalmadan tür melezlerini test ettiği PlayStation 2 neslinin deneysel aksiyon oyunlarına daha yakın hissediyor. Bu karşılaştırma özünde olumsuz değil, ancak bu oyunlar genellikle onları taşıyacak güçlü kancalara veya unutulmaz kimliklere dayanıyordu. King of Meat böyle değil.

Zindan yapısı bu sorunu pekiştiriyor. Her koşu, savaş, bulmaca, platform veya üçünün karışımı olarak kategorize edilen bir dizi odadan oluşuyor. Görsel temalar değişse de düşman davranışları değişmiyor. Geçiş seçenekleri sabit kalıyor ve zorluk sabit kalıyor. Onay derecelendirme sistemi, daha iyi oyun için daha iyi ödüller vaat ediyor, ancak tekrarlama başladığında, teşvik gücünü kaybediyor. Kilitler, oyunun oynanış hissini değiştirmeden birikiyor ve bu da ileriye doğru hareket hissini zayıflatıyor.

Çok oyunculu oyun King of Meat'in en iyi performans gösterdiği yer, ancak burada bile sınırlamaları açık. Arkadaşlarla oynamak, solo deneyimde eksik olan kaos anlarını ortaya çıkarıyor. Kazara çarpışmalar, yanlış zamanlanmış atlayışlar ve kötü koordine edilmiş bulmaca çözümleri kısa süreli mizah patlamaları yaratıyor. Kasıtlı sabotajlar da, takım arkadaşlarını tehlikelere düşürmek veya hedefleri uyarı yapmadan aceleye getirmek suretiyle deneyimin bir parçası haline geliyor. Bu anlar başka türlü sıkıcı bir koşuyu yükseltebilir, ancak büyük ölçüde oyun sistemlerinden ziyade grup dinamiklerine bağlıdır.

Kendini adamış bir grupla bile çatlaklar görünür olmaya devam ediyor. Çok oyunculu mod savaşları derinleştirmiyor ya da mekanikleri genişletmiyor; sadece bunların yokluğunu maskeliyor. Grup mevcut içeriği tükettiğinde, aynı sorunlar yeniden ortaya çıkıyor. King of Meat bir avuç canlı oturumu destekleyebilir, ancak düzenli oynamayı haklı çıkarmak için mücadele eder. Tasarım, oyuncu yatırımıyla ölçeklenmiyor, bu da kararlı gruplar arasında bile ömrünü sınırlıyor.

Zindan oluşturma modu, oyunun en iddialı özelliği olarak öne çıkıyor. Oyuncular bir dizi erişilebilir araç kullanarak, toplulukla paylaşmak üzere tehlikeler, düşmanlar ve bulmacalar yerleştirerek özel zindanlar inşa edebilirler. Arayüz ulaşılabilir ve yaratıcı düşünen oyuncular deneme yapmak için yeterli esnekliği bulacaklar. Bir süre için bu mod, özellikle zorlukları temizlemek kadar inşa etmekten hoşlananlar için daha uzun bir kuyruk öneriyor.

Ancak aynı sınırlamalar geçerli. Yaratım araçları, Minecraft veya Super Mario Maker gibi tür liderlerinde bulunan derinlikten yoksundur. Karmaşıklığın sınırları var, öğeler arasında sınırlı etkileşimler var ve beklenen sonuçları altüst etmenin birkaç yolu var. Özel zindanlar genellikle geliştirici yapımı olanlara benziyor ve konseptten çok düzen açısından farklılık gösteriyor. Ana oyunda olduğu gibi, araçlar sürekli yaratıcı yatırımdan ziyade kısa süreli denemeleri teşvik ediyor.

King of Meat bozuk değil. Amaçlandığı gibi çalışıyor, hedeflerini net bir şekilde iletiyor ve işlevsel bir çok oyunculu deneyim sunuyor. Sorunu zamanlama ve rekabetten kaynaklanıyor. Gösterişli, zengin içerikli sürümlerle dolu bir yılda, tekrar üzerine kurulu bir oyunun hayatta kalabilmesi için ya mekanik derinliğe ya da sürekli çeşitliliğe ihtiyacı var. King of Meat ikisini de yeterli ölçüde sunmuyor.

Sonuç olarak, oyun garip bir orta noktada yer alıyor. Uzun vadeli bir çok oyunculu oyun için fazla sığ ve tek kişilik bir deneyim olarak tavsiye edilemeyecek kadar tekrarlayıcı. Kısa süreli bir işbirliği kaosu arayan oyuncular için birkaç eğlenceli akşam sunabilir. Bunun ötesinde, ilgiyi haklı çıkarmak için mücadele ediyor.

King of Meat incelemesinin sonuçları, başarısızlıktan ziyade kaçırılmış fırsatlara dayanıyor. Öncül güçlü, sunum yetkin ve araçlar daha büyük bir potansiyele işaret ediyor. Eksik olan şey ise takip. Daha derin sistemler veya çeşitliliğe daha agresif bir yaklaşım olmadan King of Meat, kısa bir süre eğlendiren, ardından sessizce rotasyondan çıkan bir oyun haline geliyor.

King of Meat PC'de (Steam) oynanabilir.