Metal Gear Solid 4: Guns of the Patriots Bir Sonraki Yeniden Yapım mı Olacak?

PS3 için özel bir patlama olarak kalan Metal Gear Solid 4: Guns of the Patriots, eleştirmenlere göre Metal Gear serisinin belki de en iyi oyunu. Oyun bugün kesinlikle port edilmiyor, ancak yeniden piyasaya sürülmesi çok muhtemel. Bunun olasılığı nedir?

Metal Gear Solid 'in son yeniden yapımı Δ: Snake Eater oldukça iyi karşılandı ve daha sonra KONAMI bir yayın sırasında hayranlarına bir sonraki oyunun hangisi olacağını sordu ve Metal Gear Solid 4 hayran yanıtları arasında gerçekten baskın çıktı. Nedenini bulmaya çalışalım.

Yeni GTA 'nın Grand Theft Auto IV olduğu, Windows 7'nin çok yeni bir şey olduğu ve Xbox 360'ın rekabetçi PlayStation 3 ile her zamankinden daha iyi başa çıktığı 2008 yılına geçelim.

O zamanlar Metal Gear Solid 4, GameSpot'tan Kevin VanOrd tarafından "teknik açıdan şimdiye kadar yapılmış en çarpıcı video oyunu" olarak tanımlanmıştı. VanOrd'un incelemesi Hideo Kojima'nın PS3 donanımının sınırlarını zorlayan sinematik hikaye anlatımı ve oyun senkronizasyonunun bir karışımı olan tasarım vizyonunun tüm kapsamını yakalamıştı. VanOrd, MGS4'ün çok az oyunun başarabildiği bir şeyi başardığını belirtti: oynanış ve anlatı o kadar sıkı bir şekilde örülmüştü ki birbirinden ayrılamaz hale gelmişti.

Kaynak GameSpot

Oyun, dramatik hikaye anlatımı ve eğlenceli oynanışın hayranlık uyandıran bir senteziydi ve teknik hassasiyet ile detaylara gösterilen özeni vurguluyordu. Geliştirilmesi karmaşık olduğu için sık sık eleştirilen PS3 donanımı, MGS4'ün gerçek zamanlı ara sahneler ve interaktif oyun arasındaki kusursuz geçişleriyle kesin vitrinini buldu. Sinematik bir sekansa hakim olan aynı mekanik, sahne sona erdiğinde tamamen kontrol edilebilir kalıyordu - önceden oluşturulmuş hileler yok, görsel düşüş yok, sadece kesintisiz daldırma.

Metal Gear Solid 4'ün yapısı son derece iddialıydı. Oyuncular zamanlarının yaklaşık yarısını ara sahneleri izleyerek geçiriyorlardı, ancak bu sekanslar hiçbir zaman deneyimden kopuk hissettirmiyordu. Anlatı ve oynanış birbirine bağlıydı - biri diğerinin etkisini artırıyordu. Bu tasarım felsefesi, oyunun artık meşhur olan bölünmüş ekran sekansında doruğa ulaştı ve bu sekans, tempo ve oyuncu etkileşimindeki ustalığı gösterdi.

MGS4'ün hikayesi, FOXDIE virüsü ve genetik dengesizlik nedeniyle hızla yaşlanan Solid Snake'i son görevinde takip etti. Bozulan vücudu, Kojima'nın hikaye anlatımında yinelenen bir motif olan eski dünya düzeninin tematik çürümesini yansıtıyordu. Snake'in fiziksel sınırlamaları oyun mekaniği haline geldi; sertliği, yorgunluğu ve psikolojik stresi her hareketine kırılganlık kattı.

Bu insani unsur, oyunun hayattan daha büyük anlatısını temellendirdi. Snake'in düşüşü, etrafındaki kaosla - devasa mekanizmalar, savaş alanı ölçeğinde çatışmalar ve Liquid Ocelot gibi düşmanların yeniden ortaya çıkışı - keskin bir tezat oluşturuyordu. Melodram ve mekanik hassasiyet arasındaki denge deneyimi tanımlıyordu. Her tasarım seçimi kasıtlı, uyumlu ve tavizsiz hissettirdi.

Oyunun duygusal vuruşları en az aksiyon sahneleri kadar görkemliydi. Müttefiklerle yeniden bir araya gelmeler ve uzun süredir düşman olanlarla yüzleşmeler, genellikle stilize sinematografi ve ağır sembolizm ile çerçevelenen hikayenin yayını şekillendirdi. Diyaloglar, bazen dogmatik olsa da, miras ve sadakatin ağırlığının altını çizdi.

Oynanışta kapsamlı iyileştirmeler yapıldı. Silah oyunu ve yakın dövüş, serinin o zamana kadarki en iyi yinelemesini gördü. Kontroller akışkanlık için yeniden düzenlendi: gizlilik ve ateş etme artık birbirine zıt sistemler gibi hissettirmiyordu. Oyuncular tarzlarını cezalandırılmadan uyarlayabiliyorlardı.

Cephanelik çok genişti - her biri dokunsal hassasiyet için ayarlanmış düzinelerce silah. Metal Gear Solid 3: Subsistence'ın omuz üstü kamerası, üçüncü ve birinci şahıs perspektifleri arasında hızlı geçişler sağlayan hibrit bir sisteme dönüştü. Dürbün ve lazer nişangahı gibi eklentiler kontrolü daha da geliştirirken, OctoCamo kıyafetinin dahil edilmesi gizlilik dinamiklerini yeniden tanımladı. Snake otomatik olarak çevresel dokuları taklit edebilir, hem işlev hem de estetik açıdan çevresiyle sorunsuz bir şekilde uyum sağlayabilir.

Solid Eye taktiksel katmanlar, gece görüşü ve düşman tespiti sağladı. Bu eklemeler gizlilik sekanslarını daha reaktif hale getirerek oyuncu farkındalığını oyunun temposuna entegre etti. İkonik karton kutu geri döndü, bu kez taşınabilir variller ve Metal Gear Mk. II drone ile birleşerek keşif ve dikkat dağıtma taktiklerine mekanik çeşitlilik kattı.

Donatıldığında alet kullanımını kısıtlayan pratik olmayan oyun içi iPod gibi birkaç mekanik yanlış adım vardı. Ancak, bunlar dengeli bir tasarımda küçük kusurlardı. Oynanışın belirleyici gücü özgürlüktü: oyuncular gizliliği, saldırganlığı veya her ikisinin karışımını seçebiliyordu ve her biri eşit derecede tatmin edici hissettiriyordu. Atmosfer ve gerilimi koruyan Doğu Avrupa takip görevi gibi istisnalar dışında, seviyeler nadiren tek bir yaklaşımı zorluyordu.

Stres ve ruh ölçerler hafif rol yapma derinliği katan ikincil sistemlerdi. Snake'in ruh hali soğuk, baskı veya yorgunluk altında düşerek hareketlerini yavaşlatıyor ve iyileşme oranlarını azaltıyordu. Bu dokunuşlar fiziksel düşüşün anlatı temasını tamamlıyordu. Sağlık yönetimi kadar merkezi olmasa da, sürükleyiciliği ve karakter tutarlılığını güçlendirdiler.

Düşman tasarımı ve yapay zeka bir başka nesilsel sıçramaya işaret ediyordu. Askerler oyuncu taktiklerine uyum sağladı, kanatları koordine etti ve siperleri etkili bir şekilde kullandı. Şüpheli sesleri inceliyor, saklanan varilleri tekmeliyor ve oyuncuları el bombalarıyla dışarı atıyorlardı. Bu uyarlanabilir davranış, Güney Amerika ormanlarından karla kaplı askeri üslere kadar çeşitli ortamlarda gerçekçi bir gerilim yarattı.

Gekkolar gibi mekanik düşmanlar öngörülemezlik getirdi. Düzensiz hareketleri ve hayvansı sesleri onlara savaş alanında belirgin bir varlık kazandırdı. Snake'in ağrıyan sırtını ovması gibi küçük ayrıntılar gerçekçiliğe katkıda bulundu. Ölçek duygusu ve küçük ayrıntılara gösterilen özen MGS4'e çok az çağdaşının ulaşabildiği bir film kalitesi kazandırdı.

Büyük ölçekli karşılaşmalar bu sinematik yaklaşımı daha da ileri götürdü. Araç kovalamacaları, raylar üzerinde atış bölümleri ve yıkılabilir ortamlar, kontrol hassasiyetinden ödün vermeden gösteriyi güçlendirdi. Bir motosikletli kaçış sekansı, sinema ve oyunun birleşiminin simgesi haline geldi. Devasa bir otomata karşı verilen bir başka savaşta çöken mimari ve duman dolu kaos tamamen motorda işlendi.

Boss dövüşleri, karakter psikolojisini mekanik deneylerle birleştirerek temponun ayrılmaz bir parçasıydı. Güzel ve Çirkin Birimi - bir grup gelişmiş kadın asker - her biri benzersiz desenler ve ortamlar sundu. Oyuncular araziyi, çevresel ipuçlarını ve ekipmanları yaratıcı bir şekilde kullanmak zorundaydı. Sadece gece görüşüyle görülebilen ayak izleri gizli hedefleri ortaya çıkarıyordu. Havadan gelen tehditler çoğu zaman zorlukları daha da artırıyordu. Bu sekanslar oyunun kimlik, travma ve savaş konularını keşfetmesiyle bağlantılıydı.

Teknik açıdan Metal Gear Solid 4 zamanına göre bir mihenk taşıydı. Doku kalitesi, dinamik ışıklandırma ve parçacık efektleri gerçekçiliği ön plana çıkarıyordu. PS3'ün Cell işlemci mimarisi karmaşıktı, ancak Kojima Productions yoğun ortamları ve akıcı animasyonları minimum performans ödünüyle işlemek için bundan yararlandı. Küçük kare düşüşleri ve kısa kurulum sekansları - toplamda yaklaşık yirmi dakika - oyunun grafiksel doğruluğu için küçük bedellerdi.

Ses tasarımı görsellerle omuz omuza duruyordu. Orkestra müziği her ton değişimini destekliyordu. David Hayter'ın Solid Snake rolündeki çakıllı performansı duygusal anları pekiştiriyordu. İşitsel ayrıntılar - silah yankısından mekanik uğultulara kadar - daldırma için çok önemliydi. Patlamalar ve çevresel sesler sadece görsellere eşlik etmek yerine oyuncuyu sarıyordu.

MGS4 ayrıca on altı oyuncuya kadar çevrimiçi bir bileşen de içeriyordu. Geleneksel Deathmatch ve Team Deathmatch modları mevcuttu ancak serinin hızına uyarlanmıştı. Haritalar tek oyunculu ortamların görsel kalitesini korudu, dikeyliği ve siper tabanlı taktikleri vurguladı. Çok oyunculu mod, gizlilik ve öngörülemezliğin öncelikli olduğu tipik nişancı oyunlarından farklı bir ritim gerektiriyordu.

Sinsi Mod en önemli özellik olarak göze çarpıyordu. Bir oyuncu Snake'i, diğeri ise Metal Gear Mk. II drone'unu Takım Ölüm Maçı'nın işbirlikçi bir varyantında kontrol ediyordu. Görünmezlik, sürpriz saldırılar ve sınırlı kaynaklar farklı bir rekabetçi kimlik yarattı. Base Mission, Capture and Defend ve Rescue gibi destekleyici modlar tekrar oynanabilirliği artırdı. Tek büyük dezavantajı, oynamadan önce birden fazla hesap kurulumu gerektiren hantal kayıt süreciydi.

Toplamda düşünüldüğünde, Metal Gear Solid 4 bütün bir konsol neslinin hırsını özetliyordu. Hem uzun soluklu bir destanın sonucuydu hem de Sony'nin donanımı için teknik bir vitrindi. Oyunun son perdesi sinematik vizyonun doruk noktasını temsil ediyordu - hikaye anlatımı, mekanikler ve teknolojinin nadir bir uyum içinde var olduğu bir oyun.

On yıldan uzun bir süre sonra bugün bile Metal Gear Solid 4: Guns of the Patriots, PlayStation 3'e kilitlenmiş durumda. Eşsiz mimarisi, veri akışı yöntemleri ve gerçek zamanlı sinematik tasarımı, basit bir taşıma işlemini engellemiştir. Ancak modern yeniden yapımlar ve hayran talebinin yeni zirvelere ulaşmasıyla, geri dönüşü hakkında spekülasyonlar devam ediyor.