Caput Mortum İncelemesi - Ortaçağ Korkusuna Tuhaf ve Atmosferik Bir İniş

WildArts Games tarafından geliştirilen ve Black Lantern Collective tarafından yayınlanan Caput Mortum, üst düzey görseller veya sezgisel sistemlerden ziyade kasıtlı beceriksizliğiyle öne çıkan yeni bir birinci şahıs korku oyunudur. 27 Ağustos 2025'te mütevazı bir fiyatla piyasaya sürülen oyun, klostrofobik ve unutulmaz bir deneyim yaratmak için ortaçağ temalarını, eksantrik tasarımı ve alışılmadık kontrolleri benimsiyor.

PC Gamer incelemesinde Ted Litchfield, Caput Mortum'u tam olarak kasıtlı sürtünmesi nedeniyle kendini yükselten bir oyun olarak tanımladı. Kısmen FromSoftware'in Dark Souls öncesi zindan tarayıcısı King's Field'dan esinlenen oyunun garip kontrol şemasının nasıl korkunun bir parçası haline geldiğini vurguladı. Modern akışkanlığa güvenmek yerine, oyuncular tetikleyicilerle sağa sola bakıyor, tamponlarla dikey olarak eğiliyor ve sağ analog çubuğu kullanarak ellerini ayrı ayrı kontrol ediyor. Litchfield, bu kasıtlı beceriksizliğin, oyuncuyu cilalı sistemlerin yapamayacağı şekilde savunmasız hissettirdiğini ve eşit ölçüde gerilim, şakacı hayal kırıklığı ve korku sağladığını savundu.

Caput Mortum, labirent gibi yeraltı zindanlarını gizleyen geniş bir simya kulesinde geçiyor. Ortaçağ mistisizmi ve Rönesans etkileriyle dolu bu ortam, Dungeons & Dragons'un fantastik kaçışçılığından çok Umberto Eco'nun Gülün Adı'nın atmosferine yaslanıyor. Oyuncular seviye seviye aşağı inerken, dağınık günlük kayıtları ve çevresel hikaye anlatımı yoluyla simyacıların deneylerini bir araya getiriyorlar. Oyunun en çarpıcı detayları arasında, büyük ustalar tarafından yaratılan resimlerin kaba taklitlerle yan yana getirilmesi, homunculi'lere sanatı taklit etmenin öğretildiğinin kanıtı. Bu yaratıkların insanlığa özlem duyduğu yönündeki rahatsız edici ima, grotesk tasarımlarına trajedi katmanları ekliyor.

Atmosfer, Caput Mortum'un etkisinde merkezi bir rol oynuyor. Oyun, yönelim bozukluğu ve dehşet duygularını güçlendirmek için çevre tasarımına, ses manipülasyonuna ve kendi kontrol tuhaflıklarına güveniyor. Klostrofobik koridorlar, loş ışıklı odalar ve ürkütücü simya mekanizmaları, deneyim boyunca devam eden bir huzursuzluk hissi yaratıyor. Canavarların kendileri tamamen dehşet verici olmaktan ziyade tekinsiz olmaya meyillidir; sekiz ayak uzunluğundaki homunculi-şişkin gözleri ve dikenli sırıtışları olan şekilsiz, kil benzeri varlıklar- oyunun gayri resmi maskotları olarak ortaya çıkar. Düşmanlar yaklaştığında ekran bulanıklığı ve delici ses ipuçları tehditlerini artırırken, tamamen tuhaflıkları bir karşılaşmadan sonra uzun süre akılda kalmalarını sağlar.

Caput Mortum'daki savaş, eski zindan tarayıcıları veya ilk Elder Scrolls oyunlarını oynayanların aşina olduğu dur-başla ritminden yararlanarak kasıtlı olarak hantal hissettiriyor. Karşılaşmalar yakın dövüşlerde ileri geri gidip gelmeyi içeriyor, ancak sistemin beceriksizliği oyunun savunmasızlık temasını güçlendiriyor. Tüm düşmanlar yenilemiyor; daha büyük, benzersiz düşmanlar bunun yerine el manipülasyonu mekaniğini kullanarak bulmaca benzeri çözümler gerektiriyor. Göze çarpan anlardan biri, bir okul binası seviyesinde taklit oyunu isteyen ve oyuncuyu el hareketlerini taklit etmeye veya şiddetli ölümle yüzleşmeye zorlayan bir homunculus içeriyor. Bu karşılaşmalar, korku ile beklenmedik mizahı dengeleyerek oyunun sistemlerini ortaya çıkan hikaye anlatımı için nasıl kullandığını gösteriyor.

Bulmacalar, genellikle simya sembollerine veya Rönesans dönemi kozmolojisine bağlı olarak iniş boyunca tutarlı bir rol oynuyor. Aşırı karmaşık olmamakla birlikte, dikkatli gözlem ve çıkarımı ödüllendiriyorlar. Daha da önemlisi, Caput Mortum ağır ipuçlarından kaçınıyor, bunun yerine oyuncuların çevresel ipuçlarını kendi başlarına birleştirmelerine izin veriyor. Yol gösterici bir arkadaşın veya bariz ipuçlarının olmaması, odak noktasının oyuncunun yorumunda kalmasını sağlayarak gizemli dünyasına dalmayı güçlendiriyor.

Tüm hırsına rağmen Caput Mortum fazla uzun sürmüyor. Nispeten kısa çalışma süresi, sistemleri ve canavarları etkisini yitirmeden sona eriyor. Litchfield oyunun kendisini daha fazlasını ister halde bıraktığını belirtmekle birlikte oyunun temposunu ve oyunu yapay olarak uzatmama kararını övdü. Oyunun 11,99$'lık fiyatı, içerik ve kısıtlama arasında bir denge kurarak oyunun uzunluğunun uygun olduğunu hissettiriyor.

Caput Mortum'un kimliği, modern erişilebilirlik ve tür beklentilerine uymayı reddetmesinde yatıyor. Tuhaf kontrolleri, ortaçağ simya ortamı ve grotesk ama trajik canavarları, günümüz piyasasında nadiren denenen kendine özgü bir korku ve atmosfer karışımı oluşturuyor. Akıcı, sezgisel mekanikler arayanları hayal kırıklığına uğratabilir, ancak tuhaflıklarını kucaklamaya istekli oyuncular için ortaçağ kabusuna unutulmaz bir iniş sunuyor.

Caput Mortum Steam' de burada.